زمینه و هدف: آگاهی از مقدار تولید پسماند جامد شهری، نقش ویژه ای در تدوین سیاست های مدیریت پسماند ایفا می کند. تاکنون، روش های مختلف برای تخمین مقدار تولید پسماند بهکار گرفته شده اند. در این پژوهش هشت فرم خاص از توابع ریاضی با روش تحلیل رگرسیون مبتنی بر جمعیت برای پیش بینی تولید پسماند ارزیابی شدند. روش بررسی: آزمون معنی داری هر یک از مدل ها با آماره F و آزمون ضرورت وجود پارامترهای پیشگو با آماره t انجام شد. از شاخص های آماری ضریب تعیین (R2)، ضریب تعیین تعدیل شده (R2Adjusted)، ریشه میانگین مربع خطا (RMSE)، خطای اریبی (MBE) و درصد میانگین خطا (MPE) برای نکویی برازش مدل ها استفاده شده است. برای بررسی توانایی پیشگویی مدل ها ضریب تعیین پیش بینی شده (R2Predicted) با روش اعتبارسنجی متقابل یک طرفه محاسبه شد. یافتهها: نتایج تحلیل نشان داد مدل های چندجمله ای درجه دو و بالاتر علی رغم دقت خوب، معنی دار نبوده (در سطح 0. 01) و برای پیش بینی های بلند مدت مناسب نیستند. مدل های خطی، توانی و نمایی با R2 به ترتیب 0. 942، 0. 932 و 0. 936 و R2Predicted به ترتیب 0. 904، 0. 893 و 0. 898 بهترین هستند؛ اما، عدم قطعیت در مدل نمایی بیشتر است. نتیجهگیری: وضعیت تولید پسماند در چهار سناریوی مبتنی بر رشد جمعیت (افزایش، تثبیت و کاهش موالید) برای کلان شهر تهران در سال های 1400-1430 بررسی شد. هر چهار سناریو، افزایش تولید سالانه و سرانه پسماند را تا سال 1430 نشان می دهند. بنابر نتایج، انتظار می رود تولید روزانه پسماند در تهران از ton 7360 به حداکثر ton 12317 در سال 1430 برسد.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

زمینه: رشد روزافزون جمعیت، شهرنشینی و توسعه اقتصاد سبب افزایش مقدار تولید پسماند در جهان شده است. هدف: هدف از مطالعه حاضر آنالیز کمی و کیفی پسماندهای شهر شیراز و مقایسه آن با برنامه های جهانی جهت بهبود وضعیت مدیریت پایدار پسماند بود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1393 در مناطق 9 گانه شهرداری شیراز با جمعیت 1/549/354 نفر انجام و اطلاعات پایه و اولیه مورد نیاز از سازمان مدیریت پسماند شهر شیراز اخذ شد. سرانه تولید زباله و درصد اجزای تشکیل دهنده پسماندهای تولیدی با نمونه برداری و انجام آزمایش های میدانی بر اساس دستورالعمل های معتبر تعیین گردید. جهت بررسی نرمال بودن متغیرها از آزمون کولموگراف اسمیرنوف و برای مقایسه میانگین برحسب نیاز از آزمون های تی استیودنت و یومن ویتنی استفاده شد. یافته ها: نرخ تولید پسماند شهر شیراز، 222.65 کیلوگرم به ازای هر نفر در سال 1393 برآورد گردید. آنالیزهای آماری نشان داد که متغیرهای مواد آلی، کاغذ و کارتن، شیشه و فلزات بین کشورهای در حال توسعه و پیشرفته اختلاف معنی داری داشتند (P<0.05) در حالی که در میزان پلاستیک، منسوجات و ... اختلاف معنی داری نداشتند (P>0.05). نتیجه گیری: سرانه پسماند تولیدی شیراز (حدود 600 گرم در روز) مشابه میانگین پسماند شهری در ایران و نزدیک به میانگین نرخ تولید پسماند در کشورهای در حال توسعه است. با توجه به محتوای بالای مواد آلی در پسماندهای شیراز ضرورت اجرای روش های کمینه سازی تولید و تفکیک پسماندهای خشک و تر بایستی از طرف مردم و شهرداری ها مورد توجه قرار گیرد.

امروزه در کلانشهرها مدیریت اصولی و بهداشتی پسماندها یکی از مهمترین مسائل مربوط به حوزه مدیریت شهری می باشد. با رشد علم و فناوری مشخص شده است که بازیافت کردن مواد زائد یکی از مناسب ترین گزینه ها در دفع پسماند می باشد. از طرفی مقدار قابل توجهی از پسماندهای جامد شهری از نوع پسماند آلی هستند. در صورت تبدیل این پسماندها به کود آلی که هم به حفظ محیط زیست کمک می کنند و هم باعث اشتغال زایی می شوند، از محصول نهایی تولید شده که در واقع همان کود کمپوست است می توان در کشاورزی به منظور بهبود بافت خاک، افزایش ظرفیت نگهداری و افزایش مواد آلی خاک بهره گرفت و هم از آن به عنوان جایگزینی مناسب به جای کودهای شیمیایی استفاده نمود. با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش به ارزیابی رایج ترین فناوری های تولید کود از پسماند جامد شهری پرداخته است. فناوری های مورد نظر در این پژوهش عبارتند از روش ورمی کمپوست، کمپوست ویندرو (پشته ای) و کمپوست راکتوری. به منظور بررسی جامع این فناوری ها از دو روش VIKOR و روش مجموع ساده وزنی (SAW) استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که در بین فناوری های منتخب، فناوری ورمی کمپوست بیشترین امتیاز را در هر دو روش مدل تصمیم گیری چند معیاره به دست آورده و به عنوان بهترین گزینه برای تولید کود از پسماند جامد شهری انتخاب می شود. پس از آن نیز فناوری کمپوست راکتوری و کمپوست ویندرو در رتبه های دوم و سوم قرار گرفتند.

پسماند جامد شهری، به عنوان مواد دور ریز شناخته می شود و به طور روزافزون به این مواد در جهان اضافه می شود و سبب ایجاد مشکلات بیشتری از جمله آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانه ای در محیط زیست می شود. در نتیجه، نیاز به مدیریت درست و پایدار زباله توسط مدیران بیشتر احساس می شود. بر این اساس، تولید کمپوست، یکی از روش هایی است که علاوه بر کاهش آلایندگی، در کشاورزی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در شهر رشت نیز از روش تولید کمپوست برای مدیریت 400 تن زباله در روز بهره گرفته می شود. در فرایند تولید کمپوست، آلاینده هایی ایجاد می شود که باعث اثرگذاری در محیط زیست می گردد. در این مطالعه، برای ارزیابی چرخه زندگی، از نرم افزار سیماپرو، از روش CML-IA baseline V3. 04 / World 2000 استفاده شد و 11 بخش اثر بررسی گردید و در نهایت نتایج نرمال سازی و وزن دهی شدند. واحد کارکردی در این مطالعه 400 تن کمپوست تولیدی به ازای یک روز در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که مقدار پتانسیل گرمایش جهانی برابر 103×28/4 kgCO2 eq. می باشد و بیشترین سهم را در این بخش اثر، آلاینده های مستقیم و حمل و نقل دارند. همچنین نتایج پس از نرمال سازی نشان داد که تولید کمپوست از زباله بیشترین اثر را به ترتیب در سمیت آب های آزاد و سمیت انسان دارد.

زمینه و هدف: از مشکلات مهم زیست محیطی، تولید انبوه پسماندهای شهری است که با رشد روزافزون جمعیت، سرانه تولید پسماند خانگی افزایش یافته است؛ ازاین رو امروزه استفاده از سامانه های هوشمند به عنوان راهکاری نوین در تحلیل مسایل محیط زیستی گسترش یافته است. تخمین پسماند خانگی از طریق مدلسازی، از جمله استفاده از شبکه فازی-عصبی، موجب مدیریت بهتر آن می شود. بنابراین تحقیق حاضر با هدف بررسی عوامل اجتماعی-اقتصادی بر روی تولید پسماند خانگی با استفاده از سیستم استنتاج فازی-عصبی تطبیقی (ANFIS) ارایه یک روش مناسب و قابل اطمینان برای مدلسازی تولید پسماند خانگی در شهر تبریز انجام گرفت. روش بررسی: در این پژوهش با بهره گیری از سیستم استنتاج فازی-عصبی تطبیقی (AFNIS) با روش خوشه بندی فازی (FCM) اقدام به پیش بینی تولید پسماند خانگی شهر تبریز شده است. با توجه به ماهیت موضوع و شاخص های مورد بررسی، اطلاعات گردآوری شده در این پژوهش توصیفی بوده و با استفاده از فرم جمع آوری داده از دانش آموزان مدارس شهر تبریز جمع آوری گردید. همچنین عوامل اقتصادی-اجتماعی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 مورد آنالیز آماری قرار گرفت و پارامترهای موثر بر تولید پسماند خانگی شهر تبریز برای مدلسازی در نرم افزار متلب مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که سیستم استنتاج فازی-عصبی تطبیقی با روش خوشه بندی فازی دارای عملکرد قابل قبولی R (0/75)، برای تولید پسماند خانگی شهر تبریز است. نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده براساس شاخص آماری، مدل پیش بینی شده در تولید پسماند خانگی در روش خوشه بندی فازی با بیشترین R (0/75) و کمترین خطا، مدل عملکرد قابل قبولی در پیش بینی تولید پسماند خشک خانگی منطقه مطالعه شده را دارد.

با رشد روزافزون جمعیت و متعاقب آن گسترش فیزیکی شهرها و حرکت به سمت مصرف گرایی، تولید زباله و مواد زاید جامد شهری را افزایش داده و دفع غیر اصولی و غیر کارشناسی پسماندها اثرات زیان بار محیط زیستی خواهند داشت. مکان فعلی دفع پسماند شهر اردبیل در شمال شهر و ضلع شرقی محور اردبیل – مشگین شهر قرار دارد. در پژوهش حاضر سعی بر این است تا با روش توصیفی-تحلیلی، تناسب اراضی سایت را با کاربری وضع موجود آن، مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و مکانی بهینه برای دفع پسماندهای جامد پیشنهاد گردد. بر اساس مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی پارامترهای موثر در رابطه با موضوع تحقیق انتخاب شده و نقشه های معیار پژوهش با استفاده از نرم افزار Arcgis 10. 2 تهیه و با استفاده از توابع Fuzzy membership و Fuzzy overlay کلیه پارامترهای موثر در پژوهش، ارزش گذاری و استاندارد شد و در نتیجه همه لایه ها با روش همپوشانی فازی، با یکدیگر تلفیق یافتند. بعد از همپوشانی نقشه های معیار در محیط نرم افزاری در جمع بندی نهایی مشخص شد که مکان یابی محل دفن زباله فعلی مطابق با استانداردها نبوده است. مکان بهینه به منظور جانمایی محل دفن پسماند در 32 کیلومتری جنوب غربی شهر اردبیل پیشنهاد شد.

شناخت کمیت پسماندهای یک شهر یا منطقه، لازمه برنامه ریزی در زمینه مدیریت پسماند است. روش دستیابی به کمیت پسماندها دانستن سرانه یا نرخ تولید آن است. در خصوص پیش بینی مقادیر سرانه تولید پسماند تا کنون در اکثر مدل های تدوین شده از داده های سری زمانی مربوط به منطقه مورد مطالعه استفاده شده است. اما در شرایطی که چنین داده هایی موجود نباشد استفاده از سیستم های هوشمند پیش بینی نظیر تکنیک های یادگیری ماشین که بر اساس داده های اندازه گیری شده در یک سال تدوین شوند، بسیار ﻣ ﺆ ثر خواهند بود. از آنجا که داده های زمان مندی جهت مقادیر سرانه تولید پسماند مناطق جمعیتی ساحلی جنوب ایران جهت طراحی اصولی سیستم مدیریت پسماند وجود نداشته است، در این مطالعه با در نظر گرفتن پارامترهای ارتفاع از سطح دریا، جمعیت، درجه شهری و تناوب جمع آوری پسماند، توانایی روش های هوشمند MLP، SVM و M5P در پیش بینی سرانه تولید پسماند شهرها و روستاهای ساحلی استان هرمزگان بکار گرفته شده و با هم مقایسه شده است. نتایج حاصله نشان دهنده این است که روش M5P با مقدار مجذور میانگین مربعات خطا (RMSE) (gr/d) 34/55 و میانگین قدر مطلق خطای نسبی (MARE) 26/6 درصد، بهترین عملکرد را نسبت به سایر روش ها دارد.